به گزارش تجربه ورزشی، پایان فصل برای پرسپولیس چیزی شبیه به یک کابوس بود؛ تیمی که در ۹ فصل گذشته یا قهرمان شده بود یا نایبقهرمان، این بار حتی سهمیه لیگ نخبگان آسیا را هم نگرفت و در جایگاه سوم ایستاد. این اتفاق از فصل چهاردهم لیگ برتر و سال ۱۳۹۴ سابقه نداشت؛ فصلی که سرخها با رتبه هشتم به کار خود پایان دادند و سپاهان در اوج خوشحالی با قهرمانی بود و حالا هم سپاهانیها در فصلی که ۴ بار سرخها را به زانو در آوردند از نایب قهرمانی و کسب سهمیه خوشحالند.
از لیگ پانزدهم تا بیست و سوم، پرسپولیس با حضور سرمربیان مختلف و نسل طلایی بازیکنانش، هفت قهرمانی و دو نایبقهرمانی را تجربه کرد و نام خود را به عنوان باثباتترین تیم فوتبال ایران در یک دهه اخیر ثبت کرد. اما این روند امسال متوقف شد؛ نه جامی به دست آمد و نه سهمیهای، تا فصل بدون جام با ۶۰ امتیاز، نقطه پایانی ناامیدکنندهای برای تیمی باشد که از تابستان و با رفتن ستارههایش و شکاف میان مدیریت و هواداران درگیر حواشی شده بود.
هواداران پرسپولیس حالا پس از یک دهه عادت به موفقیت، باید با واقعیتی تازه کنار بیایند؛ واقعیتی که در آن تیمشان نه روی سکو رفته، نه به آسیا رسیده و نه حتی هیچ امید دیگری باقیمانده است. فصل ۱۴۰۳–۱۴۰۴، بدترین فصل سرخها در دهه اخیر لقب گرفت. دههای که برانکو آن را شروع کرد و با کالدرون و یحیی و اوسمار ادامه پیدا کرد و حالا این سومی زنگ خطر برای سرخهاست و اگر تیمشان را جمع نکنند ممکن است رتبههایی بدتر از این هم ببینند.
